اثر پاکلوبوترازول و سایکوسل بر رشد رویشی و گل دهی آهار (zinnia elegans)

به منظور ارزیابی اثر پاکلوبوترازول (5، 15و30 میلی گرم در لیتر) و سایکوسل(500، 1000 و2000 میلی گرم در لیتر) بر رشد رویشی و گل دهی آهار، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل ارتفاع گیاه، تعداد و سطح برگ، تعداد و قطر گل، تعداد و طول انشعاب، میزان نسبی کلروفیل برگ ها، دوره گل دهی، وزن تر و خشک ریشه، تعداد، قطر و طول ریشه، میزان قند ریشه و اندام هوایی بودند. بر اساس نتایج، تیمارهای 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر سایکوسل باعث کاهش ارتفاع گردید. تیمار 2000 میلی گرم در لیتر سایکوسل بیشترین تعداد انشعاب و تعداد گل و هم چنین کمترین طول انشعاب را ایجاد کرد. کمترین وزن تر و وزن خشک ریشه، تعداد ریشه، طول ریشه و میزان قند اندام هوایی نیز مربوط به تیمار2000 میلی گرم در لیتر سایکوسل بود. تیمار 30 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول نیز بیشترین میزان کلروفیل برگ را دارا بود. بین شاهد و تیمارهای مختلف از نظر قطر گل، دوره گل دهی، تعداد و سطح برگ، قطر ریشه و میزان قند ریشه تفاوت معنی داری دیده نشد.